Werkelijke identiteit van ontvangers geven

Het recht om te weten aan wie je persoonsgegevens zijn verstrekt

door

Het Europese Hof heeft recent geoordeeld dat het voor een verwerkingsverantwoordelijke verplicht is, om een betrokkene op verzoek de werkelijke identiteit van de zogenaamde ontvangers te geven. Alleen wanneer het (nog) niet mogelijk is die ontvangers te identificeren, mag de verwerkingsverantwoordelijke alleen de betrokken categorieën ontvangers vermelden. Dat is ook het geval wanneer de verwerkingsverantwoordelijke aantoont dat het verzoek kennelijk ongegrond of buitensporig is.

Geschatte leestijd: 4 minuten

Recht op inzage van persoonsgegevens

Op grond van de AVG heb je als betrokkene verschillende rechten. Zo heb je onder meer het recht op inzage. Dit is misschien wel het meest fundamentele recht. Andere rechten, zoals het recht op correctie, kun je immer pas uitoefenen nadat je als betrokkenen weet welke gegevens er van jou worden verwerkt. Dit recht op inzage ziet ook op hetgeen door de verwerkingsverantwoordelijke is gedeeld met andere ontvangers. Dit op grond van art. 15 lid 1 onder c AVG. Het Europese Hof heeft recent geoordeeld dat een betrokkene, op grond van de AVG, het recht heeft om de werkelijke identiteit van ontvangende partijen te weten. 

Dit recht van inzage voorziet erin dat de betrokkene informatie van de verwerkingsverantwoordelijke kan verkrijgen over de specifieke ontvangers aan wie de gegevens zijn of zullen worden verstrekt. 

Oberste Gerichtshof van Oostenrijk vraagt uitleg van art. 15 AVG

Het Oberste Gerichtshof van Oostenrijk, de hoogste federale rechter in civiele en strafzaken heeft het Europese Hof om uitleg gevraagd. Het Gerichtshof vraagt zich af hoe artikel 15 lid 1 onder c AVG moet worden uitgelegd en verzoekt het Europese Hof om een prejudiciële beslissing op dit punt.

Uit de bewoordingen van deze bepaling kan, zo stelt het Oberste Gerichtshof, niet duidelijk worden afgeleid of zij aan de betrokkene het recht verleent om inzage te krijgen van informatie over de concrete ontvangers aan wie de gegevens werden verstrekt, dan wel of de verwerkingsverantwoordelijke over een keuzevrijheid beschikt wat betreft de wijze waarop hij gevolg wenst te geven aan een verzoek om inzage van informatie over de ontvangers.

Österreichische Post

Het hoofdgeding in deze Prejudiciële zaak ging tussen een betrokkene en Österreichische Post. De betrokkene heeft Österreichische Post verzocht om inzage te krijgen in de persoonsgegevens die van hem zijn verwerkt en aan wie zijn gegevens zijn verstrekt. Österreichische Post gaf aan de persoonsgegevens te hebben doorgestuurd voor “marketingdoeleinden”, daarbij verwijzend naar haar website. 

De betrokkene nam hiermee geen genoegen en vorderde bij de Oostenrijkse rechter om Österreichische Post te veroordelen, de identiteit van de ontvangers van zijn persoonsgegevens te verstrekken. 

In eerste aanleg is deze vordering afgewezen. De reden was dat art. 15 van de AVG verwijst naar de “ontvangers of categorieën van ontvangers”. De verwerkingsverantwoordelijke was volgens de Oostenrijkse rechter niet verplicht is om de concrete ontvangers te benoemen. De betrokkene ging in hoger beroep bij het Oberste Gerichtshof. Het Oberste Gerichtshof vraagt het Europese Hof hoe artikel 15 lid 1 onder c AVG moet worden uitgelegd alvorens zij uitspraak kan doen.

Prejudiciële beslissing Europees Hof

Het Europese Hof heeft geoordeeld dat het voor een verwerkingsverantwoordelijke verplicht is om een betrokkene op verzoek de werkelijke identiteit van de zogenaamde ontvangers te geven. Alleen wanneer het (nog) niet mogelijk is die ontvangers te identificeren, mag de verwerkingsverantwoordelijke alleen de betrokken categorieën ontvangers vermelden. Dat is ook het geval wanneer de verwerkingsverantwoordelijke aantoont dat het verzoek kennelijk ongegrond of buitensporig is.

In haar overweging neemt het Hof mee dat art. 15 lid 1 onder c AVG een van de bepalingen is waarmee wordt beoogd de transparantie te waarborgen van de wijze waarop de persoonsgegevens worden verwerkt. Ten gevolge hiervan moet worden geoordeeld dat de informatie die aan de betrokkene wordt verstrekt op grond van het in art. 15 lid 1 onder c AVG neergelegde recht van inzage zo nauwkeurig mogelijk moet zijn.

Transparantie en voldoende specifiek zijn bij inzageverzoeken

Op grond van deze uitspraak van het Europese Hof kan een betrokkene dus om de werkelijke identiteit van de ontvangende partijen verzoeken. Alleen wanneer het (nog) niet mogelijk is die ontvangers te identificeren, mag de verwerkingsverantwoordelijke alleen de betrokken categorieën ontvangers vermelden. Dat is ook het geval wanneer de verwerkingsverantwoordelijke aantoont dat het verzoek kennelijk ongegrond of buitensporig is.

Meer weten?

Heb je nog vragen over het recht op inzage of over privacyvragen in het algemeen, neemt dan gerust contact op of lees andere artikelen over dit onderwerp.

Misschien ook iets voor u
Een moeder die is ontheven van het gezag over haar kinderen, verzoekt de rechtbank Midden-Nederland om vervangende toestemming te verlenen om inzage te krijgen in het dossier van de kinderen bij Bureau Jeugdzorg in Utrecht (gecertificeerde instelling Samen Veilig Midden-Nederland, verder genoemd de GI). De moeder wordt niet ontvankelijk verklaard in haar verzoek doordat zij zich beroept op een niet bestaande rechtsfiguur. In het belang van de kinderen wijdt de rechtbank nog een aantal inhoudelijke overwegingen aan het geschil tussen partijen. Beroep op niet bestaande rechtsfiguur De rechtbank Midden-Nederland geeft aan dat zij de moeder niet ontvankelijk zal verklaren in haar verzoek. De GI heeft er naar oordeel van de rechtbank terecht op gewezen dat niet is voorzien in een procedure die er toe strekt dat een ouder vervangende toestemming kan krijgen voor inzage in het dossier. Die rechtsfiguur bestaat niet. De rechtbank behandelt en motiveert het verzoek van de moeder voorzover zij haar verzoek zou hebben gebaseerd op art. 35 UAVG Recht op inzage; de wegen van de AVG en UAVG Op grond van art.15 AVG heeft een betrokkene het recht heeft om van een verwerkingsverantwoordelijke die zijn of haar persoonsgegevens verwerkt inzage te verkrijgen in deze persoonsgegevens. De verwerkingsverantwoordelijke verstrekt de betrokkene desgevraagd een kopie van de verwerkte persoonsgegevens. Indien deze betrokkene zich niet kan vinden in het besluit dat de verwerkingsverantwoordelijke heeft genomen op zijn verzoek kan hij zich met een verzoekschrift wenden tot de rechtbank. Tenminste als de verwerkingsgerechtigde geen bestuursorgaan is. Op grond van art. 35 UAVG kan hij de rechtbank dan verzoeken de verwerkingsgerechtigde te bevelen om alsnog aan zijn initiële verzoek te voldoen. Is de verwerkingsverantwoordelijke wel een bestuursorgaan dan staat de weg naar de bestuursrechter open volgens de bepalingen van de Algemene wet bestuursrecht. Dit op grond van art. 34 UAVG. Termijnoverschrijding De GI is een rechtspersoon, geen bestuursorgaan. De moeder had dus aan de rechtbank kunnen verzoeken de GI te bevelen alsnog aan haar verzoek om inzage van het dossier te voldoen. Een dergelijk verzoek moet worden ingediend binnen een termijn van zes weken na ontvangst van het antwoord van de verwerkingsgerechtigde op het initiële verzoek. De GI heeft hier op gewezen, zo stelt de rechtbank. Het verzoek van de moeder is ruim na de termijn van zes weken ingediend. De rechtbank maakt duidelijk, ook al zou de moeder de rechtsingang van art. 35 UAVG hebben gekozen, zij eveneens niet ontvankelijk zou zijn geweest, maar dan wegens termijnoverschrijding. De advocaat van de moeder verzoekt de rechtbank om de behandeling van het verzoekschrift aan te houden om de moeder de gelegenheid te geven opnieuw eenzelfde verzoek bij de GI in te dienen. De rechtbank wijst dit verzoek af. De termijn van zes weken is er niet voor niets, zo stelt de rechtbank. Ook geen beroep op de Jeugdwet In het belang van de kinderen wijdt de rechtbank nog een aantal inhoudelijke overwegingen aan het geschil tussen partijen. Het recht op afschrift van de moeder mag geen afbreuk doen aan de rechten en vrijheden van anderen, zoals is bepaald art. 15 lid 4 AVG. De kinderen hebben uitdrukkelijk aangegeven dat zij niet willen dat hun dossier met de moeder wordt gedeeld. Daarnaast heeft de GI, als voogd, aangevoerd dat het verstrekken van het dossier niet in het belang van de kinderen is. Het recht op privacy van de kinderen, zo stelt de rechtbank, geldt ook voor de door de moeder opgeëiste verslagen van de omgang tussen haar en de kinderen en van de verslagen die gemaakt zijn van gesprekken tussen haar en de GI en/of de pleegzorginstelling. Daarnaast gaat de rechtbank in op de situatie dat de moeder zich zou beroepen op art. 7.3.10 van de Jeugdwet. Art. 7.3.10 verplicht de jeugdhulpverlener om aan de betrokkene desgevraagd inzicht te geven in, en afschrift te verstrekken van, de gegevens van het dossier over de aan de betrokkene verleende jeugdhulp. Naar het oordeel van de rechtbank is de moeder niet aan te merken als betrokkene in de zin van dit artikel. Het is niet de moeder over wie de voogdij wordt uitgevoerd maar de kinderen, zo motiveert de rechtbank. Er is met betrekking tot de moeder evenmin sprake van de uitvoering van een maatregel die haar gezag beperkt. Haar gezag is immers geëindigd. Aanvullend wordt opgemerkt dat art. 7.3.10 van de Jeugdwet een zelfde soort exceptie kent als 15 lid 4 AVG. De rechtbank verklaart de moeder niet ontvankelijk in haar verzoek. Vragen over Privacykwesties? Heb je nog vragen over dit onderwerp of over het privacyrecht in het algemeen, neemt dan gerust contact op of lees andere artikelen over dit onderwerp.Niet ontvankelijk door beroep op niet bestaande rechtsfiguur
Wanneer is er een verwerkersovereenkomst nodig?Wanneer moet je een verwerkersovereenkomst afsluiten?
Factuurfraude bij aankoop auto
AVG en marketing. Het gerechtvaardigde belang.Het gerechtvaardigd belang binnen de AVG
DataWat is nu eigenlijk een datalek?
e-mail tracking pixelE-mail tracking met tracking pixels voor marketingdoeleinden