Onderzoeksplicht bij gebruik van parkeerapp.
Recht en ICT ontmoeten elkaar steeds vaker. Ook geschillen over parkeerbelasting krijgen een ICT component. De parkeerapp heeft immers zijn intreden gedaan en daarmee kan wel eens wat misgaan. Dit blijkt uit een uitspraak van het gerechtshof ’s-Hertogenbosch. In deze uitspraak wordt duidelijk dat je niet zomaar mag vertrouwen op je parkeerappje. Het oude vertrouwde bord in de straat is leidend.
Vertrouwen op je parkeerapp
Je rijdt de stad in en gaat op zoek naar een parkeerplekje. Na een tijdje zoeken heb je een plekje gevonden, je opent je parkeerapp en start de parkeertijd. Even later kom je terug bij je auto en stop je de tijd. Hierna verwacht je geen naheffingsaanslag opgelegd te krijgen. Een parkeerder in Tilburg overkwam dit echter wel.
Naheffingsaanslag
De belanghebbende in deze zaak (de parkeerder) heeft zijn auto geparkeerd aan de Utrechtsestraat. Deze parkeerplaatsen zijn aangewezen als parkeerplaatsen voor betaald parkeren waarbij alleen geparkeerd mag worden met een geldige parkeervergunning of met een dagticket. De belanghebbende heeft gebruik gemaakt van de parkeerapp van Park-line. De parkeerapp gaf de mogelijkheid aan dat gedurende maximaal één uur geparkeerd kon worden tegen een tarief van € 2,20. Omdat er hierdoor te weinig parkeerbelasting is voldaan, is er een naheffingsaanslag aan belanghebbende opgelegd. De belanghebbende is hiertegen in verweer gegaan.
Onderzoeksplicht
Het gerechtshof stelt dat een fout in een parkeerapp in beginsel voor risico komt van de heffingsambtenaar. De gemeente is immers de overeenkomst aangegaan met de dienstverlener van de parkeerapp. Parkeerders hebben echter ook bij gebruik van een parkeerapp een onderzoeksplicht. Zij dienen na te gaan welk parkeertarief is verschuldigd op de door hen gekozen parkeerlocatie.
4.6 (…) Van een weggebruiker mag worden verwacht dat hij zich op de hoogte stelt van de geldende regels met betrekking tot verschuldigdheid van parkeerbelasting in het gebied waar hij wenst te parkeren. Het zich niet voldoende op de hoogte stellen en het (als gevolg daarvan) niet naleven van die voorschriften komt voor rekening en risico van de parkeerder.
Aan het begin van de straat staat een bord waarop is aangegeven dat het een parkeerzone betreft voor betaald parkeren. Daaronder staat een apart bord met de tekst “alleen dagtickets”. Omdat dit aan het begin van de straat met borden is aangegeven, oordeelt het gerechtshof dat de belanghebbende tekort is geschoten in zijn onderzoeksplicht.
Bij discrepanties tussen informatie in een parkeerapp en op bebording moet worden uitgegaan van informatie op de borden.
Keuzevrijheid
De belanghebbende voert verder nog aan dat hij geen nadelen mag ondervinden van gebruik van techniek door de overheid. Ook hierin gaat het gerechtshof niet mee. Het Hof heeft in aanmerking genomen dat een parkeerder niet verplicht is gebruik te maken van een parkeerapp om parkeergeld te betalen. Hij kan ook nog steeds betalen bij de parkeerautomaat.
Kentekenparkeren en Privacy
In een eerder artikel ging ik ook al in op de parkeerapp. Toen in relatie tot de privacy. “Parkeergeld betalen door middel van een parkeerapp, of het invoeren van je kenteken bij een parkeermeter. Verhoudt de verplichting tot het invoeren van je kenteken zich tot het recht op privacy?”
