Ontbinden van een SLA
Ontbinden van een Service Level Agreement of ICT overeenkomst: voorkomen is beter dan genezen.
Ontbinden van de SLA
Twee weken gelden schreef ik over de Service Level Agreement (SLA). Daarin had ik toegezegd om de volgende keer op het ontbinden van de SLA in te gaan. Omdat ik vorige week een artikel rondom het Corona-virus heb gemaakt, publiceer ik dit artikel pas nu.
Ontevreden over de SLA of de CT overeenkomst
Uit jurisprudentie blijkt dat het niet altijd even voor de hand liggend is om nakoming van een Service Level Agreement (SLA), of van een ICT contract, af te dwingen. In het geval dat je ontevreden bent over de dienstverlening van een leverancier, dan kun je er als opdrachtgever voor kiezen om de weg te bewandelen van de ontbinding van de overeenkomst. Op dat moment krijg je te maken met een vraag die binnen ICT-overeenkomsten vaak lastig is om te beantwoorden: is er sprake van een tekortkoming?
Tekortkoming
Van een tekortkoming is sprake indien de prestatie achterblijft bij hetgeen hierover in de overeenkomst is afgesproken. Eigenlijk heel gemakkelijk dus! Maar de praktijk is weerbarstiger. Het probleem zit vaak in het ontbreken van heldere afspraken. Te vaak worden er onduidelijke overeenkomst gemaakt. ICT projecten kenmerken zich doordat er globale afspraken worden gemaakt die gedurende de tijd verder worden ingevuld. Ook het wijzigen van specificaties is binnen de ICT meer regel dan uitzondering. Alvorens de vraag te kunnen beantwoorden of er sprake is van een tekortkoming dient je goed stil te staan bij de gemaakte afspraken.
Klachten snel kenbaar maken
Een bijkomende factor is dat gemaakte afspraken binnen de ICT vaak globaal of functioneel van aard zijn. Hierbij is het lastig om vast te stellen wat er geleverd zou moeten worden en waarom er sprake zou zijn van een tekortkoming. Het is overigens raadzaam om eventuele klachten vroegtijdig kenbaar te maken. Het liefst al gedurende het project. Op grond van art. 6:89 BW kan een leverancier die op een gebrek in zijn prestatie wordt aangesproken, zich van die aanspraak bevrijden indien de afnemer niet binnen bekwame tijd over het gebrek heeft geklaagd.
Opeisbaarheid
In sommige gevallen biedt een vaste opleverdatum uitkomst voor de opeisbaarheid van de prestatie. Wanneer er een tijdstip voor nakoming is vastgesteld kan een eerdere nakoming op grond van art. 6:39 BW niet worden gevorderd. In andere gevallen is een prestatie direct opeisbaar waarbij er een redelijke termijn moet zijn gesteld. In de ICT wordt er vaak met streefdata gewerkt. Een streefdatum kun je uitleggen als dat er geen datum voor nakoming is overeengekomen en dus terstond opeisbaar wordt nadat er een redelijke termijn is gegund.
In verzuim
Wanneer er sprake is van een tekortkoming en de leverancier is in verzuim, dan staat de mogelijkheid open tot ontbinding van de overeenkomst. Wat is dit verzuim? Verzuim is eigenlijk niets meer dan de tijd dat de overeengekomen prestatie uitblijft. Zonder verzuim kan een overeenkomst niet worden ontbonden (uitzonderingen daargelaten). Als hoofdregel geldt dat er bij een tekortkoming een ingebrekestelling moet worden verstuurd.
Ingebrekestelling
De ingebrekestelling is een schriftelijke aanmaning waarin de leverancier een redelijke termijn wordt gesteld om alsnog op de overeengekomen manier te presteren en waarin de leverancier aansprakelijk wordt gesteld voor de gevolgen van de niet-nakoming binnen deze termijn. Het verzuim ontstaat zodra de leverancier de verplichting niet binnen deze termijn nakomt. Op deze hoofdregel is een uitzondering. Op basis van art. 6:83 BW is er onder meer geen ingebrekestelling vereist wanneer er sprake is van een fatale termijn of wanneer de klant uit de mededeling van de leverancier moet afleiden dat deze tekort zal schieten.
Complexiteit van verzuim
Het “verzuim” is een complex juridisch onderwerp en is vele malen uitgebreider dan ik hierin kort schets. Laat je vooraf goed informeren hierover. Om het alvast nog wat complexer te maken wil ik ook aangeven dat er sprake kan zijn van zogenaamd schuldeisersverzuim. Binnen ICT overeenkomsten is dit geen onbekende. Binnen de uitvoering van ICT overeenkomsten is het vaak van belang dat ook de klant een bepaalde prestatie levert. Wanneer de klant niet voldoende meewerkt of onvoldoende medewerking verleent kan er sprake zijn van een schuldeisersverzuim. Wanneer dit het geval is kan dit een reden zijn om het verzuim aan de kant van de leverancier te laten vervallen.
De ontbinding
Wanneer er sprake is van een tekortkoming en de leverancier is in verzuim dan is er in principe een mogelijkheid om de overeenkomst te ontbinden. Op grond van art. 6:271 BW heeft de ontbinding tot gevolg dat zowel de klant als de leverancier de prestaties die al zijn verricht ongedaan moeten maken. Binnen de ICT is dit veelal lastig te realiseren, art. 6:272 BW biedt hierin een oplossing. Wanneer ongedaan maken niet meer mogelijk is dan moet daarvoor in de plaats, op basis van dit wetsartikel, een vergoeding worden betaald. Een bijkomende factor is dat de partij die tekortschiet in beginsel schadeplichtig is tegenover de wederpartij.
Binnen ICT overeenkomsten is het overigens doen gebruikelijk om met specifieke of algemene voorwaarden te werken. Door toepassing van deze voorwaarden kan de situatie rondom verzuim en ontbinding anders worden.
Voorkomen is beter!
Het liefst voorkom je ontbinding. Het ontbinden van een ICT overeenkomst is veelal voor geen van beide partijen interessant. Voor de leverancier niet omdat hem dit een ontevreden klant oplevert, voor de opdrachtgever niet omdat deze weer van voren af aan kan beginnen.
De kans op geschillen kan vaak relatief eenvoudig worden verkleind. Dit allereerst door vooraf duidelijke en meetbare afspraken te maken over zowel de aard van de prestatie die geleverd dient te worden als de tijd waarbinnen dit moet zijn opgeleverd. Leg dit vast in een goede overeenkomst en besteed voldoende aandacht aan leverings- en inkoopvoorwaarden. Besteed tijdens de uitvoering zowel als leverancier maar ook als klant aandacht voor het project- en contractmanagement en leg afspraken vast. Mochten er zich tijdens de projectfase of gedurende het contract toch meningsverschillen voordoen, dan is het van groot belang voor een succesvolle samenwerking dat deze meningsverschillen zo snel mogelijk wordt opgelost.